Şirvanî-zâde Mehmed Rüştü Paşa’ya ait yayımlanmamış şiirler
RÜŞTÜ PAŞANIN BİLİNMEYEN BİR ŞİİRİ
ŞİRVANİ-ZÂDE’NİN BİLİNMEYEN BİR GAZELİ
- Mef’ûlü / Fâilâtü / Mefâîlü / Fâilün
Birdür safâ-yı vasl safâ bir değilse de
Birdür cefâ-yı hicr cefâ bir değilse de
Bâlâ ü zîri gösterürem fart-ı neş’eden
Birdür gözümde ‘arz u semâ bir değilse de
Birleşdi reng-i zülfü binâguş-ı nazardan
Birdür bana [bu] subh u mesâ bir değilse de
Bîmâr-ı ‘aşkam istemem aslâ ‘ilâc-ı derd
Birdür yanımda derd ü devâ bir değilse de
Rüşdî suhen-şinâsı bilür tarz ü şîvesin
Birdür edâ-yı şi’r edâ bir değilse de
(BİLİNMİYOR)
- Mef’ûlü / Fâilâtü / Mefâîlü / Fâilün
Ol dil-firîbi şuh-ı cihân söylerem sana
Hûn-i nigâh-ı âfet-i cân söylerem sana
‘Ayn-ı ‘adem desem de inanma miyânına
Belki vücûdu var da yalân söylerem sana
İllet vücûd-ı ‘âlem-i imkâna eşkdür
Esrâr-ı künfeyânı ‘ayân söylerem sana
Nûş eylemiş o mest-i mey-i naz-ı gül-arak
Bak surhi ruhu ile nişân söylerem sana
Derd-i derûnı şerh içün ey şûh nâzenin
Her şerha-yı vücûdı dehân söylerem sana
Ayrılma âsitân-ı cenâb-ı habîbden
Rüşdî o bâb-ı Kehf-i emân söylerem sana
- Mef’ûlü / Fâilâtü / Mefâîlü / Fâilün
Dil neşve-yâb-ı ‘aşk idi meyhâne yoğ iken
Mest-i şarâb-ı feyz idi peymâne yoğ iken
Hâl-i dili hikâye iderdi sürûr-ı gayb
Efhâm-ı ins ü cânda efsâne yoğ iken
Me’mûr idi künûz-ı muhabbetle sînemiz
Zîr-i felekde genc ile vîrâne yoğ iken
Pervâz iderdi tâ’ir-i cân evc-i kurbda
Bu mürg-i zâr kevnde bir lâne yoğ iken
Firdevs-i ârızındaki hâl-i siyâha ben
Oldum fütâde âdem içün dâne yoğ iken
La‘l-i lebinden olmış idim bûse-çîn-i şevk
Halvet-geh-i visâlde bî-gâne yoğ iken
Rüşdî cenâb-ı Zîvere olmak nazîre-gû (Ziver Ahmed Sâdık Paşa’ya nazire)
Haddin mi sende tâb-ı sitâdâne yoğ iken
- Mef’ûlü / Fâilâtü / Mefâîlü / Fâilün
Yandımdı şem‘-i ‘aşkına pervâne yoğ iken (Ziver Paşa’nı şiiri)
Gönlüm o zülfe bend idi dîvâne yoğ iken
Gitmişdi semt-i kûy-ı harâbâta ‘âşıkân
Ma‘mûre-i cihânda keşâne yoğ iken
Keyf-i şarâb-ı ‘aşkın ile nâra-sâz idüm
‘Âlemde sît-i şöhret-i meyhâne yoğ iken
Dil nûş iderdi ratl-ı gîrân-ı mahabbeti
İşret deminde külfet-i peymâne yoğ iken
Müjganlarum tarar idi giysûların senin
Ey nûr-ı dîde zülfün için şâne yoğ iken
Ol büt-i nigâr-ı Çîn tasavvur idi ‘aceb
İklim-i Rûm içinde sanem-hâne yoğ iken
Bezm-i elest sarhoşusan var ise Ziver
Kim sende neş’e var idi mestâne yoğ iken